BorstkankerBlog 23
Heling en zingeving
Ik ben op controle bij mijn chirurg. Als ze vraagt hoe het met me gaat, moet ik huilen. Daarna zeg ik dat het naar omstandigheden wel goed gaat. ‘Ik voel dat ik aan het herstellen ben.’
‘Maar waarom moet je dan huilen?’, vraagt ze.
‘Omdat het spreekuur uitloopt, ik daardoor al die tijd in de wachtkamer zit en geconfronteerd word met anderhalf jaar geleden. Ik zag mezelf weer staan aan de balie in shock van de diagnose. Ik had willen wegrennen. Het kwam allemaal weer omhoog.’
Ze begrijpt me.
Ik vertel dat ik alle behandelingen, de operatie en de bestralingen zó intens heb ervaren. Ik ben dat nog aan het verwerken, het besef dat het allemaal is gebeurd, dat ik het allemaal heb gedaan. Dan stelt ze een heel goede vraag: ‘Wat heeft je het meest geraakt?’
Ik kijk haar aan en zeg: ‘Dat ik zo vaak voor mezelf moest opkomen. Dat heeft bij mij iets dieps aangeraakt.’
En dat ben ik aan het onderzoeken en helen. Sinds vorig jaar zomer ga ik naar de haptonoom. In februari vond ik een fijne hypnotherapeut en als ik binnenkort afzwaai bij de haptonoom ga ik mijn verdere heling zoeken in contact met een zangcoach met stembevrijding. Ik heb al een mooi mens op het oog.
Het pad is intens, het is confronterend, pijnlijk, zuiverend en helend. Oude kindertranen, beperkende gedragspatronen en overtuigingen, woede en razernij, loslaten, ruimte, opluchting, nieuwe inzichten, nieuwe plannen en vergezichten. En ik vond zingeving.
Ja, ik kan inmiddels ook de zingeving zien en voelen van dit hele ziekte-, genezings-, herstel-, rouw- en helingsproces. Ik zie dat er iets moest gebeuren om een totaal vastgelopen situatie in mijn leven in beweging te krijgen. Waar ik toen niet het vermogen had, niet bij machte was, daar greep iets groters in.
Genezing en heling waren de drijfveren om dit pad te lopen. Het vinden van zingeving was geen doel. Maar toen ik het ten diepste ontdekte en ten volle durfde toe te laten, was het een geschenk! Het werd een enorme stimulans in mijn verdere helingsproces en in mijn persoonlijke ontwikkeling.
Het integreren van de zingeving maakt voor mij het proces rond, af. Er komt een einde aan dit pad.
Ik ga een nieuw pad bewandelen. Ik weet en voel nu dat ik veilig ben, dat ik er niet alleen voor sta en dat ik nog meer ben wie en wat ik ben.
Zingeving vult mijn hart met bescheidenheid, eerbied, vreugde en dankbaarheid.
En met trots.
Ik vertel mijn chirurg dat ik onlangs mijn zestigste verjaardag heb gevierd met alle mensen die mij hebben gesteund en geholpen. Het was fijn om deze mensen nogmaals te bedanken en hen te trakteren op heerlijk eten, gezelligheid en een handgemaakt, uniek hart van aquarelverf.
‘Dat doe je goed’, zegt ze: ‘Dankbaarheid verhoogt je frequentie.’
‘Weet ik, dat versterkt je immuunsysteem’, vul ik aan.
Nadat ik de namen van mijn haptonoom, hypnotherapeut en elektro-acupuncturist heb doorgegeven voor het spreekuur integrative medicine, nemen we afscheid.
We schudden de hand, kijken elkaar aan en zeggen dat we hopen elkaar nooit meer te zien. In deze opstelling dan, want een drankje op de Beestenmarkt lijkt me heel fijn met deze leuke vrouw.
Heb je naar aanleiding van deze blog een vraag of opmerking? Of wil je wat met me delen? Stuur me gerust een berichtje: willy@effectiefrouwen.nl of via het contactformulier.
